Deneyimsiz adayların iş bulmasının daha zor olduğunu kabul ediyorum. En az bir yıl deneyim, diyor ilanların çoğu. Neden? Bir yılcıkta neler öğrenebilir?
Bir ya da iki yıl gibi kısa süreli deneyimin aranmasının arkasındaki neden, adayın falanca programı bilmesi, iki üç aday mülakatı yapmış olması, üç-beş sunuma girmesi, bazı müşteri şikâyetlerini çözmüş olması değil çoğunlukla. Akıllı ve istekli birinin iki aylık deneme süresinde, bilemediniz en fazla üç ayda öğrenebileceği ya da deneyimleyebileceği şeyler bunlar. Neden bu deneyim isteniyor o zaman? Peki, aslında 1 yıllık deneyimin adaya ne katmış olabileceğini varsayıyoruz?
Aslında giriş seviyesinde işe başlayanlar tarafından sadece anlaşılabilmeyi, onlara yeni şeyler öğretebilmeyi, uyum sağlatmayı hedefliyoruz ve biraz da onların teknik olarak ofis ekipmanlarıyla sıkıntı yaşamamalarını istiyoruz. O kadar.
Bunları kazanmış olmak için bir yıl da olsa deneyim, iyi olur. Olmasa da olur. Sadece akıllı olmak lazım. Çok az verilen bu fırsatı iyi kullanmak lazım.
Türkiye’nin en iyi özel liselerinden sonra, iyi bir üniversitenin iyi bir bölümünden mezun, deneyimsiz çok şaşkın tanıdım. O oryantasyon bitemedi, o program öğrenilemedi, aynı şey tekrar tekrar soruldu, çok yorulundu, hasbelkader bitirilen her minik iş şenliklerle kutlandı.
“Deneyimsizim Sendromu ”nu aşma yolları
Adaysanız, “deneyimsiz olabilirsiniz, ama değersiz asla”. Bu değeri doğru kullanmak ve “deneyimsizlik” önyargısını aşmak için birkaç küçük ipucu:
1. Dikkatli ol. Gözden kaçırma. Uyanık ol. Sürekli gözlem yap, ne nerde, kim kiminle çalışıyor, iş akışları nasıl resmi ve gayriresmi olarak hallediliyor. Sürekli anlamaya çalış. Kendini sadece ekranına, boşluklarda da akıllı telefonuna kilitleme. “Aaa ben onu görmedim”, “Aaa oraya bakmamışım”, “Orada olduğunu bilmiyordum” gibi.
2. Hızlı öğren. Ama her şeyi de sorma. Çok sert mi geldi? Oysa “sora sora Bağdat bulunur”, “iletişimimiz açıktır”, “öğrenmeyi teşvik ederiz” nerede kaldı? Hepsi doğru, ama şu da doğru: “Soru var, bir de soru var.” Bu yaşta, verilen her işin açıklanmasını iste elbette ama ilk olarak “nerden alayım”, “kime sorayım” gibi basit, hatta zavallı soruları sorma. Zaten uyanık olduğun için önceden farketmiş ol. Bilmiyorsan, basit sorularla direkt işi verene “kendim yapsaydım daha iyiydi” hissini verme. Küflü raflardan bir hikaye olan “Garcia’ya Mektup”u oku.
3. Genel kültürlü ol. Hadi staj da yapmadın diyelim, ama insan hiç mi bilmez kendi alanında en çok okunan siteleri? Öğrenciyken hiç mi araştırmaz? Alanında yazan iki üç köşe yazarını, blogger’ı bilmez? Sadece twitter’da takip etsen bile bir dünya konudan haberdar olursun!
4. Yol yordam öğren. Ofiste ortalarda çalan telefonu çok bağırtmamak gerektiği, “mail atmıştım” ile iletişimin tamamlanmadığı, kendiyle ilgili olmasa da her müşteri çağrısını nezaketle not etmek gerektiği, eğer lokasyonunu “tag”liyorsan sosyal medyada yazdıklarına dikkat etmen gerektiği gibi şeyler okulda öğretilmiyor. Deneyimle kazanılacağı varsayılan bu “yol yordam” bilgilerini iyi gözleyerek edinip, hemen adapte edebilirsin.
5. Sahada oryantasyon iste. İlaç şirketiyse mümessillerle, perakende ise mağazacılarla, internetse satınalmacılarla, herhangi birinde müşteri hizmetlerinde en az 1 hafta geçirmeyi öner. Saha bilgisi güçtür. Saha ekibiyle tanışmak kapıları açar, işin gerçekte nasıl yürüdüğünü bilmek işleri kolaylaştırır.
“İş bulduktan sonrası kolay” diyenler ise iş ararken deneyim biriktirsin. Ne olursa olsun bir iş edinsin. Yok, garsonluk yapmam, kasada da durmam, diyorsa, bedavaya da olsa bir işyerine gidip gelsin.
Sonuç: Deneyim önemlidir. Yukarıdaki nedenlerle önemlidir. Bir önceki işyerinde, stajla ya da profesyonel olarak edinme şansı yoksa bile, gönüllü işler yaparak kazanmak mümkün.
Deneyimsiz olmanın bahanesi yok.
Kaynak: http://isyasami.yenibiris.com/deneyim-nasil-kazanilir-2/
